Gülümsemenin Gücü – Bir Tutam Gülümseme Kalbe İyi Gelir
Gülümsemenin Gücü – Nice anlar vardır hayatta; tutmazsanız uçar gider.
Nice anlar vardır hayatta tutsanız da eriyip gider.
Nice anlar vardır hayatta; defalarca yaşamak isteriz; ama tekrarı olmaz.
Nice anlar vardır hayatta; o bir andır ama içine yüzyıllar sığabilecek anlar oluverir; kişisel tarihinize geçer; anlatırsınız kuşaklar boyu. O anlardan biri de sıcak bir gülümseme anı; bir tebessüm anıdır.
Gülümseme, içine öylesine kuwet sığıştırılmış bir davranıştır ki, ona hiç kimse karşı koyamaz; en sert taş bile bir tebessümle çatlayıp yol verir, tıpkı bir ot parçasının yeryüzüne çıkması için taşın çatlaması gibi.
Tebessüm evrenseldir; dili, rengi, ırkı, dini ne olursa olsun bir bebeğin ilk gülümsemesini, bir çocuğun masumluğunu, bir annenin şefkatini, bir babanın himayesini, bir sevgilinin kalp atışlarını yansıtır dünyaya. Onun için, “Sıcak bir gülümseme nezaketin evrensel bir dilidir.” derWilliam Ward. Max Eastman da “Bir tebessüm evrensel bir davettir.” diyerek katılır ona. En güzel tebessüm, gelmiş geçmiş en Sevgilinin, Hz. Muhammed’in (SAV) tutarlı, dengeli, ölçülü; dişleri görünecek kadar gülümsemesidir. Kainatın muhteşem kodlarındaki ihtişamlı tebessümünün dışavurumudur. Bu nedenle O (SAV), “Gülümsemek sadakadır.” buyurmuştur.
Tebessüm saygıdır. Tebessüm iletişimdir. Tebessüm, “Seni fark ettim! Sana değer veriyorum!” demektir. Kim, kendisine içten bir şekilde gülümsemeye karşılık vermez? Tebessüm sağlıktır. Gününü tebessümle ve gülümsemeyle geçiren insanların kalp krizi riski daha azdır. Aman dikkat; kalp krizinin en büyük riski olan stresten kurutulun; gülümseyin. “Söz ola kese savaşı” diyen Yunus Emre sözlerimizin önemine dikkat çekerken, Mother Teresa da “Barış bir gülümseme ile başlar” diyerek tavrımıza dikkat çeker. İki hasım kavgaya başlarken, keskin bakışlarla birbirlerine bilenirken, biri diğerine tebessüm yollasa o kavga başlamaz bile.
O halde bu kavga niye? İnsan önce kendine tebessüm etmeli! Anın tadını çıkarmalı. Düne takılıp da anı unutanlar için, “Dün dünde kaldı cancağızım” diyen Mevlana gibi; anı zehirleyen lüzumsuz kaygılarımız için “Gelecek ise meçhul” diyen Bediüzzaman gibi düşünmeli. Ya da “Dün gülümsüyordum. Bugün de gülümsüyorum. Yarın da gülümseyeceğim. Çünkü hayat her şeye ağlayacak kadar uzun değil.” diyen Santarh Kalwar gibi söylemeli.
Gülümsemenin gücü – Olumsuzluklara, yaşadığımız her negatif duruma bir de gülümseyerek yaklaşın; sorunlara çözümün gülümsemede olduğunu göreceksiniz. Unutmayın; somurtmak sorunu karmaşıklaştıran bir “Niçin!” dir; gülümsemek ise sorunu çözmeye yönlendiren bir “Nasıl?”dır.
Öykü bu ya; yüzyıllar önce bir cı,raştırmacı, araştırma yapmak için bir köye gitmiş. ünce o köyün mezarlığına girmiş. Çünkü kültürlerin, yaşam felsefesinin böyle yerlerde gizli olduğuna inanıyormuş. Gözleri birden mezar taşlarının üzerindeki rakamlara takılmış. Mezar taşlarında 5, 867, 900, 20003, 4979, 7, 421 gibi birbiriyle hiç de bağlantısı olmayan rakamlar varmış. Uzun uzun düşünmüş. Fakat bu rakamların anlamını çözememiş. Köyün en bilge kişisine gitmiş. Ona “Nedir bu rakamlar Allah aşkına?” demiş. “Bu rakamların gösterdikleri ay mıdır, yıl mıdır, saat midir?
“Bilge kişi gülümseyerek yanıtlamış:
“Bizler bebeklerimiz doğduğu zaman, bellerine bir ip bağlarız,” demiş. “Yaşamı boyunca her güldüğü an, o ipe bir düğüm atarız. Oldükten sonra ise, bellerindeki düğümleri sayar, düğümün sayısını mezar taşı na yazarız.”
Bilge kişi, karşısındaki kişinin bir şey anlamadığını görünce açıklamasını sürdürmüş: “Böylece onun, ne kadar ‘yaşamış’ olduğunu anlarız”
Şimdi bir de siz düşünün; o köyde yaşasaydınız sizin mezar taşınıza kaç rakamını yazarlardı?
Öyleyse haydi durmayın. Bu yazıyı bile okurken çattığınız kaşlarınızı düzletin ve bir ayna,,karşısına geçin; gülümseme alıştırmaları yapın .
